فواید حضور خوش آب و رنگ ادویه در غذا ادویه که در فارسی امروزی به اشتباه جمع بسته میشود، جمع دوا و به معنی داروها است، داروهایی که در گذشته جزو جدایی ناپذیر جعبه کمکهای اولیه طبیبان گیاهی بود. از همینجا پی میبریم که این پودرها و دانه های رنگین با رایحه قوی خود، تنها موادی "بودار" یا "تند" و طعم دهنده غذا نیستند، بلکه از خاصیتی شفا بخش و پیش گیری کننده بیماری نیز برخوردارند.
خوشبختانه ایران از جمله کشورهایی است که مصرف ادویه در آن کم نیست و در هر خانواده لا اقل یک نفر که نسبتا به خواص ادویه و گیاهان آشنا باشد وجود دارد. با این وجود آشنا شدن با خواص این مواد میتواند در تصمیم گیری برای استفاده یا عدم استفاده از یک نوع ادویه خاص مفید واقع شود. در کل، هر ماده عطری با منشاء گیاهی جزو ادویه محسوب میشود. این ماده میتواند از پوست درخت (دارچین)، میوه (فلفل)، برگ (نعنا، ریحان)، ریشه (زنجبیل)، گل (زعفران،گلپر) یا دانه (جوزهندی، خردل) باشد که به اشکال مختلفی چون خرد شده، درسته و پودر شده برای طعم و رنگ دادن به غذا مورد استفاده قرار میگیرد.
|